Kortgeding

Waarom kortgeding?

In sommige gevallen kan het voor partijen erg nadelig zijn om een lange procedure af te wachten. Wanneer zij dit kunnen aantonen, kan er mogelijks worden overgegaan tot een procedure in kortgeding.

Denk hierbij bijvoorbeeld aan stakingsvorderingen. Wanneer een bepaalde groep actievoerders een bedrijf stillegt door hun actie, kan dit nadelig zijn voor de onderneming. Zeker wanneer de staking langer aanhoudt. In dat geval kan de rechter overgaan tot een vordering in kortgeding, om zo snel op te treden.

Hoe een zaak in kortgeding laten behandelen?

Een procedure wordt door de rechter behandeld in kortgeding wanneer hij van mening is dat de behandeling spoedeisend is. Partijen kunnen met andere woorden geen afhandeling in kortgeding afspreken. De rechter beslist aan de hand van de urgentie, of kortgeding een mogelijkheid is.

Wat is urgentie?

Men spreekt over urgentie of een spoedeisend geval, wanneer het uitblijven van een beslissing in kortgeding verregaande, redelijk ernstige schade of ongemak veroorzaakt.

Bewijs van urgentie       

Opgelet, ook hier draagt de eiser een bewijslast. Beweren dat iets dringend is, is dus niet voldoende. Er moet kunnen worden voorgelegd dat kortgeding noodzakelijk is. En dat elke bijkomende dagvaardingstermijn, zelfs in verkorte vorm een impact heeft. Kortgeding is in dat opzicht geen “go to” maar eerder een laatste redmiddel, om de schade te beperken.

Tijdelijke uitspraak

Een uitspraak in kortgeding is geen definitief vonnis. En dat is niet onbelangrijk. Het is slechts een uitspraak die de problematische situatie of de ernstige schade wil voorkomen of stoppen. De rechter die uitspraak doet over de inhoud van de zaak, is dan ook niet verplicht rekening te houden met de uitspraak in kortgeding.

Dringende en voorlopige maatregelen

Het bovenstaande valt ook af te leiden uit de maatregelen die de rechter oplegt. Ze zijn dringend (urgent) en voorlopig.